Rumah ibubapa adalah rumah bagi anak-anak tapi tak semua rumah anak adalah rumah ibubapa..
Anak-anak boleh bebas dalam rumah ibubapa, makan apa sahaja, tengok siaran tv ikut suka dan guna apa saja kepunyaan ibubapa ikut suka...
Tapi...
Ibubapa tak boleh buat sesuka hati kat rumah anak.Tak boleh masak sesuka hati, makan apa yang ada dalam peti ais ikut suka dan buat apa sahaja ikut suka. Anak tetap akan berkecil hati dengan ibubapa..
Begitu juga...
Kenderaan ibubapa adalah kenderaan anak-anak. Anak-anak boleh guna kenderaan ibubapa ikut suka hati. Minyak penuh balik kosong pun ibubapa tak kisah. Kalau rosak semua ibubapa tanggung..
Tapi...
Tak semua kenderaan anak-anak ibubapa boleh guna. Apa tah lagi dengan sesuka hati. Takut rosak la, takut langgar la, takut calar la. Kalau guna pun... Pastikan minyak penuh semula.
Kalau rosak pun ibubapa kena hantar pomen baiki sebelum bagi kepada anak- anak.
Itulah bezanya ibubapa dengan anak-anak..
Ibubapa sntiasa mengasihi anak-anak,
Tapi anak-anak... Belum tentu mengasihi ibubapa.
Mereka kasih kepada harta mereka melebihi ibubapa.
Ibubapa ingin melihat anak-anak sempurna walaupun semampu yang ada..
Tapi...
Anak-anak belum tentu boleh sempurnakan hajat ibubapa walaupun anak-anak berharta..
Inilah diantara isi kandungan kuliah
Ustaz Suhaimi yang sangat terkesan & realistik dalam keadaan dunia yang akhir zaman.
Mudah2an kita tak disisihkan atau diabaikan semasa kita sudah meningkat tua nanti..
C&P