MALAYSIAN MALAYSIA DAN DASAR AFIRMATIF BUMIPUTERA SIRI 1

LIYANA MARZUKI



*Posting panjang di hadapan. Pohon baca dengan minda terbuka dan berlapang dada.

1. Minggu lepas saya ada menulis mengenai Ketuanan Melayu. Bagaimana ia tidak sesuai dilaungkan dalam konteks penubuhan Persekutuan Malaysia.

https://www.facebook.com/100045124192657/posts/168881594625979/?d=n

Makanya ramai la dikalangan kita marah dan tak bersetuju. Ada yang DM saya, dan terus labelkan saya “barua DAP”. Tu panggilan biasa yang saya terima, kalau teruk lagi dapatlah label “babi/ pig”. Kadang tu, kalau lagi teruk dapat dua2 terus: “DAPig” 😂

Seperti biasa, majoriti orang kita. Pemikirannya berbentuk binari, 1 atau 0. If you do not agree with me, you must be with my enemy 🤦🏻‍♀️

2. Hari ni saya nak menulis mengenai konsep Malaysian Malaysia. Bagaimana sejak dari mula saya kurang bersetuju. Walaupun ketika berkhidmat dengan kerajaan Pakatan Harapan, saya secara terbuka menyatakan saya tidak bersetuju dengan konsep “kesamarataan” dalam ideologi Malaysian Malaysia. Malah saya telah up satu posting dalam Bahasa Inggeris menyanggah pendirian parti DAP mengenai perkara yang sama. Jadi dalam posting terbaru ni, saya berharap untuk jelaskan pandangan saya mengenai konsep Malaysian Malaysia dan bagaimana ia kurang bersesuaian untuk dilaksanakan dalam konteks negara berbilang bangsa. Jangan pula lepas ni, ada yang DM kata saya “barua UMNO” pula 😅

3. Sebagaimana yang ramai tahu, konsep Malaysian Malaysia ini dibawa oleh parti DAP. Dimulakan oleh Lee Kuan Yew selepas penubuhan Persekutuan Tanah Melayu 1957. Dan membawa kepada keluarnya Singapura pada tahun 1965 daripada menyertai Persekutuan Malaysia. Ia secara terbuka menentang Perkara 153 Perlembagaan Persekutuan yang memberikan hak dan koata istimewa kepada kaum Melayu/ Bumiputera. Slogan ini mahukan kesamarataan semua kaum di Malaysia. Tiada layanan istimewa kepada mana-mana bangsa. Semua perlu diiktiraf sama dan hidup di Malaysia berdasarkan merit/ keupayaan mereka.

4. Walaupun konsep itu nampak pada dasarnya adil dan saksama, tapi pandangan saya, dari segi pelaksanaan akan menimbulkan kekacauan. Tambah dalam konteks negara berbilang bangsa yang keupayaan antara kaumnya berbeza. Kita tidak boleh sangkal keupayaan kaum Cina dalam bidang perniagaan dan ekonomi. Jauh lebih maju daripada orang Melayu dan Bumiputera. Dengan berlatar belakang peradaban (civilization) antara yang tertua di dunia, masyarakat Cina telah jadi pedagang yang merantau di seluruh dunia sejak berabad lamanya. Pendedahan mereka terhadap bidang perdagangan dan perniagaan telah bermula sejak generasi awal. Makanya boleh dikatakan masyarakat Cina dalam bidang perdagangan dan perniagaan dah sampai level “black belt”.

5. Berbanding dengan kaum Melayu dan Bumiputera, sejarah perdagangan awal kita hanya bermula hanya ketika zaman Kesultanan Melayu Melaka. Itupun kita banyak dibantu dan belajar dari pedagang Cina dan India yang menjadikan Melaka pusat perdagangan mereka pada masa itu. Sampai sekarang, boleh dikatakan keupayaan kaum Melayu dan Bumiputera dalam bidang perniagaan dan perdagangan tidak boleh menandingi masyarakat Cina. Level kita hanya “white belt” pada mula2 penubuhan Persekutuan Malaysia.

6. Maka dengan itulah, banyak dasar afirmatif atau dengan kata lain layanan istimewa dibuat bagi memberi ruang kepada orang Melayu dan Bumiputera bersaing dalam bidang ekonomi dan pendidikan. Itulah yang termaktub dalam Perkara 153 Perlembagaan Persekutuan. Konsepnya sama kalau masuk pertandingan. Kurang sesuai orang yang ada “black belt” untuk lawan yang pemain “white belt”. Kalau perlu berlawan kenalah bagi ruang/ advantage kepada mereka yang berkeupayaan rendah i.e white belt. Umpamanya, kelonggaran syarat dan bantuan lain yang boleh membantu menjadikan pertandingan itu supaya tidak jadi berat sebelah.