MOHD MUKHLIS MOHD SYARIFF
Alhamdulillah syukur melihat saudara Ebit dan pasukan beliau
sudah berjaya masuk ke Gaza.
Berdasarkan reaksi dan ruangan komen fb beliau, rata-rata rakyat
Malaysia amat gembira melihat ‘kejayaan’ beliau melepasi rintangan dan halangan
untuk menyampaikan bantuan ke sana.
Namun, izinkan saya untuk memberi sisi pandang berbeza dan ini
mungkinlah sebagai muhasabah agar beliau dan pasukan meneliti soal ini bagi
mengelakkan ia berulang dan dikhuatiri membazir masa, tenaga dan wang ringgit.
Saya kira setelah berakhir misi beliau ke sana, eloklah beliau
lupakan hasrat untuk ke sana semula hatta mana-mana negara luar sekalipun,
biarlah pihak yang biasa berurusan menghulur bantuan ke luar negara yang menguruskan.
Sebaliknya, beliau hanya perlu kekal mengambil hati rakyat Malaysia dengan
kerja kebajikan beliau di samping menambah baik strategi kerja dan kaedah agar
tidak berlaku pertembungan atau sebarang konflik dengan komuniti atau agensi
setempat.
Justeru, sejurus pulang ke tanah air nanti, antara perkara utama
harus beliau jelaskan secara tuntas adalah melaporkan secara terperinci
berapakah kos dan perbelanjaan beliau dan pasukan untuk sampai ke Gaza.
Antaranya yang sedia maklum (bagi yang maklum), sudah tentulah pihak berkuasa
dan pemerintah Mesir tidak akan sewenang-wenangnya membenarkan mana-mana
pasukan bantuan melepasi sempadannya yang dikawal rapi dengan diiringi
kenderaan tentera tanpa ‘kos dan mahar yang bersesuaian.’ Atau dengan kata
lain, ingat free2 ke boleh lalu sempadan Rafah? Memanglah secara zahir kita
lihat campur tangan kerajaan Malaysia terutama menteri luar negeri, kedutaan
dan seumpamanya, namun mereka yang faham politik dan tabiat pemerintah Arab
(lebih-lebih lagi yang memperoleh kuasa melalui kudeta), pasti ada rundingan
yang perlu dipenuhi atau syarat ketat yang perlu dipatuhi untuk melepasi
sempadan negara mereka.
Begitu juga, apa nasib lori yang sarat dengan barang bantuan
yang dah dibeli di Mesir yang tidak lepas pun masuk? Justeru, hal ini perlu
dilapor dengan tuntas dan jelas kerana ia melibatkan wang derma dan sumbangan
orang ramai.
Oleh yang demikian, saya berpandangan isu sebegini perlulah
diteliti dan diambil perhatian oleh mana-mana pihak dan badan yang ingin
melakukan kerja kebajikan, seperti yang telah saya suarakan sebelum ini kerja
kebajikan perlu kepada ITQAN, bukan secara semberono dan membuta tuli.
Lebih-lebih lagi jika melibatkan figura awam yang kemungkinan ada kepentingan
politik, bisnes dan seumpamanya.
Sekali lagi ditegaskan, saya langsung tidak ada apa-apa masalah
atau kepentingan berkenaan saudara Ebit atau mana-mana pihak yang ikhlas
melakukan kerja kebajikan, malahan saya sendiri tak mampu untuk berbuat seperti
mereka. Namun, hantaran ini saya lontarkan agar kerja kebajikan perlu dihias
dengan akhlak ketelusan dan kebertanggung jawaban (transparency &
accountability) yang tinggi kerana ia melibatkan amanah dan akad wakalah bil
ujrah (yang diharuskan mengambil upah) yang amat berat neracanya di sisi agama.