𝐘𝐁𝐌 𝐑𝐚𝐟𝐢𝐳𝐢: 𝐀𝐧𝐭𝐚𝐫𝐚 𝐒𝐞𝐧𝐭𝐢𝐦𝐞𝐧 𝐏𝐨𝐥𝐢𝐭𝐢𝐤 𝐝𝐚𝐧 𝐊𝐞𝐛𝐞𝐫𝐚𝐧𝐢𝐚𝐧 𝐒𝐮𝐚𝐫𝐚 𝐏𝐚𝐬𝐜𝐚-𝐊𝐞𝐫𝐚𝐣𝐚𝐚𝐧”

 

Faudsii Zaki Al Yameni

“𝐘𝐁𝐌 𝐑𝐚𝐟𝐢𝐳𝐢: 𝐀𝐧𝐭𝐚𝐫𝐚 𝐒𝐞𝐧𝐭𝐢𝐦𝐞𝐧 𝐏𝐨𝐥𝐢𝐭𝐢𝐤 𝐝𝐚𝐧 𝐊𝐞𝐛𝐞𝐫𝐚𝐧𝐢𝐚𝐧 𝐒𝐮𝐚𝐫𝐚 𝐏𝐚𝐬𝐜𝐚-𝐊𝐞𝐫𝐚𝐣𝐚𝐚𝐧”

Episod pertama podcast Yang Berhenti Menteri (YBM) oleh Rafizi Ramli yang disiarkan pada 20 Jun 2025 telah membuka satu lembaran baru dalam landskap wacana politik Malaysia. Dibarisi dengan nada yang berani dan jujur, podcast ini bukan sekadar medium penerangan dasar atau imbasan pengalaman mentadbir, tetapi lebih kepada medan luahan sentimen politik dan refleksi peribadi seorang pemimpin yang telah meninggalkan pentas kerajaan. Fokus utama episod ini secara jelas tertumpu kepada dua perkara: sentimen terhadap dirinya pasca-peletakan jawatan, dan landskap politik semasa yang semakin kabur arah.

𝐌𝐞𝐦𝐛𝐚𝐥𝐚𝐬 𝐒𝐞𝐧𝐭𝐢𝐦𝐞𝐧 𝐝𝐚𝐧 𝐓𝐨𝐡𝐦𝐚𝐡𝐚𝐧 𝐏𝐨𝐥𝐢𝐭𝐢𝐤

Rafizi membuka perbincangan dengan mengupas pelbagai sentimen negatif yang dilemparkan terhadap dirinya sejak mengumumkan peletakan jawatan sebagai Menteri Ekonomi. Antara yang paling mencuat adalah tuduhan bahawa beliau “merajuk”, “gagal sebagai menteri”, dan dakwaan liar bahawa beliau merancang untuk menubuhkan parti baharu. Dalam nada sinis tetapi terkawal, beliau menjelaskan bahawa peletakan jawatan itu bukan disebabkan kekecewaan politik, tetapi kerana beliau yakin dirinya kini lebih berguna sebagai suara bebas dalam masyarakat – bukan lagi dikekang etika kerajaan yang membisukan kritikan dalaman.

Kenyataan ini mencerminkan satu bentuk pembersihan imej politik. Rafizi secara tidak langsung sedang menstruktur semula naratif dirinya – daripada tokoh kerajaan yang dilihat tenggelam dalam kerangka pentadbiran, kepada seorang pendakwah data dan suara alternatif untuk rakyat biasa. Dalam suasana politik negara yang semakin dicemari dengan persepsi bahawa “semua pemimpin hanya gilakan kuasa,” Rafizi cuba tampil sebagai pengecualian – seorang yang sanggup melepaskan kuasa demi kejujuran dan idealisme.

𝐊𝐫𝐢𝐭𝐢𝐤𝐚𝐧 𝐓𝐞𝐫𝐡𝐚𝐝𝐚𝐩 𝐊𝐞𝐣𝐮𝐦𝐮𝐝𝐚𝐧 𝐏𝐨𝐥𝐢𝐭𝐢𝐤 𝐀𝐫𝐮𝐬 𝐏𝐞𝐫𝐝𝐚𝐧𝐚

Dalam podcast ini juga, Rafizi memberikan sindiran tersirat terhadap politik arus perdana yang menurutnya telah tersasar daripada tanggungjawab sebenar kepada rakyat. Beliau tidak menyebut nama mana-mana tokoh secara langsung, tetapi retoriknya jelas menyentuh tentang kegagalan kerajaan – termasuk kerajaan yang baru sahaja ditinggalkannya – untuk memahami sentimen rakyat marhaen. Beliau menyebut bahawa selama menjadi menteri, terlalu banyak hal “tidak boleh dikritik secara terbuka” atas nama menjaga imej dan disiplin kabinet.

Inilah titik peralihan besar dalam nada politik Rafizi: dari seseorang yang dulu dilihat sebagai jurutera dasar dalam kerajaan perpaduan, kini berubah menjadi ‘pendakwah politik’ yang mahu mendidik rakyat tentang hakikat sebenar di sebalik tabir kuasa. Kritikan beliau terhadap “penjagaan persepsi semata-mata” memberikan isyarat bahawa politik Malaysia sedang kekurangan suara tulen yang berani berterus-terang – dan beliau menawarkan podcast YBM sebagai ruang untuk itu.

𝐒𝐭𝐫𝐚𝐭𝐞𝐠𝐢 𝐒𝐞𝐧𝐭𝐢𝐦𝐞𝐧: 𝐆𝐚𝐛𝐮𝐧𝐠𝐚𝐧 𝐄𝐦𝐨𝐬𝐢 𝐝𝐚𝐧 𝐃𝐚𝐭𝐚

Apa yang menjadikan pendekatan Rafizi unik ialah caranya memanipulasi sentimen dengan pendekatan data. Beliau tidak sekadar membuat kenyataan bersifat emosi, tetapi berjanji bahawa setiap ‘bakar’ dalam podcast ini akan disertai ‘pencerahan’ – berpandukan data, statistik, dan analisis. Ini merupakan satu bentuk politik baharu yang cuba menggabungkan kredibiliti intelektual dengan komunikasi populis. Ia seakan-akan respons kepada kejayaan tokoh seperti Khairy Jamaluddin dalam medium podcast, tetapi dengan pendekatan yang lebih analitik dan teknokratik.

𝐇𝐚𝐫𝐚𝐩𝐚𝐧 𝐁𝐚𝐫𝐮 𝐚𝐭𝐚𝐮 𝐒𝐞𝐤𝐚𝐝𝐚𝐫 𝐍𝐚𝐫𝐚𝐭𝐢𝐟 𝐋𝐚𝐦𝐚 𝐝𝐚𝐥𝐚𝐦 𝐅𝐨𝐫𝐦𝐚𝐭 𝐁𝐚𝐡𝐚𝐫𝐮?

Podcast YBM menandakan kemunculan semula Rafizi dalam bentuk yang lebih bebas dan kritikal. Namun persoalannya – adakah ini satu bentuk pencerahan baharu yang mampu memulihkan kredibiliti politik Malaysia, atau sekadar kesinambungan permainan naratif yang kini beralih ke platform digital? Apa yang pasti, episod pertama ini telah berjaya memancing perhatian bukan kerana sensasi, tetapi kerana ia menyentuh akar sebenar masalah politik negara – kelesuan moral, kekangan bersuara dalam sistem, dan kegagalan mendengar denyut nadi rakyat. Rafizi meletakkan dirinya sebagai penawar kepada semua itu, dan hanya masa akan menentukan keberkesanan dos politik baharu ini.