𝘚𝘢𝘮𝘣𝘶𝘯𝘨𝘢𝘯 𝘥𝘢𝘳𝘪 𝗦𝗶𝗿𝗶 𝟭: 𝗔𝗻𝘄𝗮𝗿, 𝗥𝗮𝗳𝗶𝘇𝗶 & 𝗜𝘀𝘄𝗮𝗿𝗱𝘆: 𝗞𝘂𝗮𝘀𝗮, 𝗗𝘂𝗶𝘁 𝗱𝗮𝗻 𝗗𝗼𝘀𝗮 𝘆𝗮𝗻𝗴 𝗞𝗶𝘁𝗮 𝗦𝗲𝗺𝗯𝘂𝗻𝘆𝗶𝗸𝗮𝗻.
https://www.facebook.com/share/p/18qhZoRYQ1/
𝗜: 𝗕𝗶𝗹𝗮 𝗦𝗲𝗺𝗮𝗻𝗴𝗮𝘁 𝗥𝗲𝗳𝗼𝗿𝗺𝗮𝘀𝗶 𝗠𝘂𝗹𝗮 𝗛𝗶𝗹𝗮𝗻𝗴 𝗡𝗮𝗳𝗮𝘀
Ada sesuatu yang tak sedap bila nama Anwar, Rafizi dan PKR disebut hari ini.
𝘿𝙪𝙡𝙪 𝙞𝙖 𝙢𝙚𝙢𝙗𝙖𝙣𝙜𝙠𝙞𝙩𝙠𝙖𝙣 𝙨𝙚𝙢𝙖𝙣𝙜𝙖𝙩,
𝗸𝗶𝗻𝗶
ia sering disusuli dengan keluhan — “𝙠𝙚𝙣𝙖𝙥𝙖 𝙟𝙖𝙙𝙞 𝙗𝙚𝙜𝙞𝙣𝙞?”
Rakyat yang 𝙙𝙪𝙡𝙪 𝙢𝙚𝙣𝙟𝙚𝙧𝙞𝙩 “𝙧𝙚𝙛𝙤𝙧𝙢𝙖𝙨𝙞!”
𝗸𝗶𝗻𝗶
𝙘𝙪𝙢𝙖 𝙢𝙖𝙢𝙥𝙪 𝙗𝙞𝙨𝙞𝙠,
“𝘢𝘥𝘢𝘬𝘢𝘩 𝘱𝘦𝘳𝘫𝘶𝘢𝘯𝘨𝘢𝘯 𝘵𝘶 𝘮𝘢𝘴𝘪𝘩 𝘩𝘪𝘥𝘶𝘱… 𝘢𝘵𝘢𝘶 𝘤𝘶𝘮𝘢 𝘵𝘪𝘯𝘨𝘨𝘢𝘭 𝘮𝘦𝘮𝘰𝘳𝘢𝘣𝘪𝘭𝘪𝘢?”
𝙍𝙚𝙛𝙤𝙧𝙢𝙖𝙨𝙞 𝙙𝙪𝙡𝙪 𝙞𝙗𝙖𝙧𝙖𝙩 𝙤𝙗𝙤𝙧 —
𝘁𝗮𝗽𝗶
bila dah sampai ke Putrajaya, 𝙞𝙖 𝙢𝙖𝙘𝙖𝙢 𝙡𝙞𝙡𝙞𝙣 𝙠𝙚𝙘𝙞𝙡 dalam bilik mesyuarat.
Masih menyala, 𝙩𝙖𝙥𝙞 𝙨𝙞𝙣𝙖𝙧𝙣𝙮𝙖 𝙢𝙖𝙠𝙞𝙣 𝙧𝙚𝙙𝙪𝙥 𝙨𝙚𝙗𝙖𝙗 terlalu banyak tangan yang tiup perlahan dari belakang.
Dan 𝙞𝙩𝙪𝙡𝙖𝙝 𝙧𝙚𝙖𝙡𝙞𝙩𝙞: bila kuasa dah dalam genggaman, 𝙞𝙙𝙚𝙖𝙡𝙞𝙨𝙢𝙚 𝙢𝙪𝙡𝙖 𝙙𝙞𝙨𝙚𝙢𝙖𝙠 𝙤𝙡𝙚𝙝 𝙥𝙧𝙤𝙩𝙤𝙠𝙤𝙡 𝙙𝙖𝙣 𝙩𝙚𝙢𝙗𝙤𝙠 𝙞𝙨𝙩𝙖𝙣𝙖.
𝗜𝗜: 𝗞𝘂𝗮𝘀𝗮, 𝗣𝗲𝗻𝗴𝗮𝗿𝘂𝗵, 𝗱𝗮𝗻 𝗕𝗮𝘆𝗮𝗻𝗴 𝗗𝗲𝗲𝗽 𝗦𝘁𝗮𝘁𝗲
Tulisan Iswardy Morni yang tular baru-baru ni bukan sekadar kritik —
ia 𝙧𝙚𝙛𝙡𝙚𝙠𝙨𝙞 𝙩𝙖𝙟𝙖𝙢 𝙩𝙚𝙣𝙩𝙖𝙣𝙜 𝙨𝙞𝙨𝙩𝙚𝙢 yang “𝘩𝘢𝘭𝘶𝘴 𝘮𝘦𝘮𝘣𝘶𝘯𝘶𝘩 𝘪𝘥𝘦𝘢𝘭𝘪𝘴𝘮𝘦.”
Dia sindir dengan cara paling jujur:
> “𝘒𝘪𝘵𝘢 𝘪𝘯𝘨𝘢𝘵 𝘬𝘪𝘵𝘢 𝘱𝘦𝘨𝘢𝘯𝘨 𝘬𝘶𝘢𝘴𝘢, 𝘵𝘢𝘱𝘪 𝘴𝘦𝘣𝘦𝘯𝘢𝘳𝘯𝘺𝘢 𝘬𝘪𝘵𝘢 𝘤𝘶𝘮𝘢 𝘱𝘦𝘨𝘢𝘯𝘨 𝘴𝘬𝘳𝘪𝘱.”
Ayat tu 𝙢𝙚𝙣𝙖𝙢𝙥𝙖𝙧, 𝙨𝙚𝙗𝙖𝙗 dalam senyap — memang itu yang sedang berlaku.
Yang menulis skrip bukan rakyat, tapi tangan-tangan lama yang masih 𝙗𝙚𝙧𝙨𝙚𝙢𝙗𝙪𝙣𝙮𝙞 𝙙𝙖𝙡𝙖𝙢 𝙗𝙞𝙡𝙞𝙠 𝙜𝙚𝙡𝙖𝙥 𝙙𝙚𝙚𝙥 𝙨𝙩𝙖𝙩𝙚 ekonomi dan politik.
Dan kalau Anwar dan pasukan tak berhati-hati,
𝙨𝙠𝙧𝙞𝙥 𝙩𝙪 𝙖𝙠𝙖𝙣 𝙢𝙚𝙣𝙪𝙡𝙞𝙨 𝙨𝙚𝙢𝙪𝙡𝙖 𝙨𝙚𝙟𝙖𝙧𝙖𝙝 — dengan ending yang kita semua tak nak baca.
𝗜𝗜𝗜: 𝗔𝗻𝘄𝗮𝗿 𝗱𝗮𝗻 𝗥𝗮𝗳𝗶𝘇𝗶: 𝗗𝘂𝗮 𝗗𝘂𝗻𝗶𝗮, 𝗦𝗮𝘁𝘂 𝗨𝗷𝗶𝗮𝗻
Anwar Ibrahim masih jadi simbol harapan. 𝙏𝙖𝙥𝙞 𝙧𝙚𝙖𝙡𝙞𝙩𝙞𝙣𝙮𝙖, dia kini antara roh perjuangan dan beban pentadbiran.
Setiap 𝙡𝙖𝙣𝙜𝙠𝙖𝙝𝙣𝙮𝙖 diperhati, setiap 𝙠𝙚𝙥𝙪𝙩𝙪𝙨𝙖𝙣 disindir,
dan setiap 𝙠𝙚𝙡𝙚𝙢𝙗𝙖𝙥𝙖𝙣 dijadikan bahan oleh geng “𝘭𝘰𝘶𝘥 𝘨𝘶𝘢𝘳𝘥” — mereka yang hanya 𝙩𝙖𝙝𝙪 𝙢𝙚𝙣𝙟𝙚𝙧𝙞𝙩 𝙩𝙖𝙣𝙥𝙖 𝙞𝙨𝙞.
Di sisi lain, Rafizi Ramli muncul sebagai 𝙨𝙪𝙖𝙧𝙖 𝙡𝙤𝙜𝙞𝙠 𝙙𝙖𝙣 𝙧𝙚𝙛𝙤𝙧𝙢𝙖𝙨𝙞 𝙨𝙚𝙗𝙚𝙣𝙖𝙧 —
𝙘𝙚𝙥𝙖𝙩, 𝙩𝙚𝙥𝙖𝙩, 𝙙𝙖𝙣 𝙩𝙖𝙣𝙥𝙖 𝙙𝙧𝙖𝙢𝙖.
Dialah 𝙃𝙞𝙧𝙪𝙠 𝙮𝙖𝙣𝙜 𝙗𝙚𝙧𝙞𝙨𝙞, bukan hiruk yang kosong.
Dia masih 𝙗𝙚𝙧𝙖𝙣𝙞 𝙢𝙚𝙣𝙮𝙖𝙣𝙜𝙜𝙖𝙝 bila idealisme PKR mula kabur,
dan itulah 𝙠𝙚𝙗𝙚𝙧𝙖𝙣𝙞𝙖𝙣 𝙮𝙖𝙣𝙜 𝙥𝙖𝙩𝙪𝙩 𝙙𝙞𝙟𝙖𝙜𝙖, bukan dibisukan.
Kalau PKR bijak,
mereka akan nampak bahawa Anwar dan Rafizi bukan dua kutub bertentangan — 𝙩𝙖𝙥𝙞 𝙙𝙪𝙖 𝙩𝙞𝙖𝙣𝙜 𝙮𝙖𝙣𝙜 𝙢𝙚𝙣𝙖𝙝𝙖𝙣 𝙠𝙝𝙚𝙢𝙖𝙝 𝙧𝙚𝙛𝙤𝙧𝙢𝙖𝙨𝙞.
Satu 𝗯𝗮𝘄𝗮 𝗷𝗶𝘄𝗮, satu 𝗯𝗮𝘄𝗮 𝘀𝗶𝘀𝘁𝗲𝗺.
Satu 𝙗𝙚𝙧𝙘𝙖𝙠𝙖𝙥 𝙙𝙚𝙣𝙜𝙖𝙣 𝙝𝙖𝙩𝙞 𝙧𝙖𝙠𝙮𝙖𝙩, satu 𝙗𝙚𝙧𝙘𝙖𝙠𝙖𝙥 𝙙𝙚𝙣𝙜𝙖𝙣 𝙙𝙖𝙩𝙖 𝙙𝙖𝙣 𝙧𝙚𝙖𝙡𝙞𝙩𝙞.
𝗜𝗩: 𝗕𝗶𝗹𝗮 𝗛𝗶𝗿𝘂𝗸 𝗝𝗮𝗱𝗶 𝗖𝗲𝗿𝗺𝗶𝗻
Dalam hiruk-pikuk media sosial, ramai yang anggap Hiruk ni sekadar geng suka balun.
Tapi sebenarnya, 𝙃𝙞𝙧𝙪𝙠 𝙣𝙞 𝙘𝙚𝙧𝙢𝙞𝙣 — kasar di luar, jujur di dalam.
Dia 𝙢𝙚𝙣𝙚𝙜𝙪𝙧 bukan sebab benci, tapi 𝙨𝙚𝙗𝙖𝙗 𝙨𝙖𝙮𝙖𝙣𝙜 pada perjuangan yang makin kusam.
Dan macam yang Rafizi tunjuk — 𝙩𝙚𝙜𝙪𝙧𝙖𝙣 𝙩𝙖𝙠 𝙨𝙚𝙢𝙚𝙨𝙩𝙞𝙣𝙮𝙖 𝙥𝙚𝙣𝙜𝙠𝙝𝙞𝙖𝙣𝙖𝙩𝙖𝙣.
Kadang-kadang, itu 𝙘𝙖𝙧𝙖 𝙥𝙖𝙡𝙞𝙣𝙜 𝙟𝙪𝙟𝙪𝙧 𝙪𝙣𝙩𝙪𝙠 𝙨𝙚𝙡𝙖𝙢𝙖𝙩𝙠𝙖𝙣 kapal sebelum karam.
𝗩: 𝗥𝗲𝗮𝗹𝗶𝘁𝗶 𝗱𝗶 𝗜𝘀𝘁𝗮𝗻𝗮 𝗣𝘂𝘁𝗿𝗮𝗷𝗮𝘆𝗮
Anwar kini 𝙗𝙚𝙧𝙙𝙞𝙧𝙞 𝙙𝙞 𝙩𝙚𝙣𝙜𝙖𝙝 jalan sempit:
𝙖𝙣𝙩𝙖𝙧𝙖 𝙧𝙚𝙛𝙤𝙧𝙢𝙖𝙨𝙞 yang dijanjikan 𝙙𝙖𝙣 𝙠𝙤𝙢𝙥𝙧𝙤𝙢𝙞 yang tak boleh dielak.
Dia bukan takut untuk berubah — 𝙩𝙖𝙥𝙞 𝙙𝙞𝙠𝙚𝙥𝙪𝙣𝙜 𝙤𝙡𝙚𝙝 𝙨𝙞𝙨𝙩𝙚𝙢 yang tahu cara melengah-lengahkan perubahan.
𝗧𝗮𝗽𝗶 𝘀𝗲𝗷𝗮𝗿𝗮𝗵 𝘀𝗲𝗹𝗮𝗹𝘂 𝗯𝗲𝗿𝗽𝗶𝗵𝗮𝗸 𝗽𝗮𝗱𝗮 𝘆𝗮𝗻𝗴 𝗯𝗲𝗿𝗮𝗻𝗶.
Dan jika Anwar & Rafizi 𝙗𝙚𝙧𝙟𝙖𝙮𝙖 𝙨𝙚𝙞𝙢𝙗𝙖𝙣𝙜𝙠𝙖𝙣 roh dan struktur,
𝗠𝗮𝗹𝗮𝘆𝘀𝗶𝗮 𝗺𝗮𝘀𝗶𝗵 𝗽𝘂𝗻𝘆𝗮 𝗽𝗲𝗹𝘂𝗮𝗻𝗴 𝗸𝗲𝗱𝘂𝗮 untuk 𝙡𝙞𝙝𝙖𝙩 𝙧𝙚𝙛𝙤𝙧𝙢𝙖𝙨𝙞 yang 𝗯𝗲𝗻𝗮𝗿-𝗯𝗲𝗻𝗮𝗿 𝗵𝗶𝗱𝘂𝗽, 𝗯𝘂𝗸𝗮𝗻 𝘀𝗲𝗸𝗮𝗱𝗮𝗿 𝘀𝗹𝗼𝗴𝗮𝗻.
====>>>
🖋️ 𝘗𝘦𝘯𝘢: Leon Wen | 𝘏𝘪𝘳𝘶𝘬 𝘬𝘢𝘵𝘢...
𝘙𝘦𝘧𝘰𝘳𝘮𝘢𝘴𝘪 𝘣𝘶𝘬𝘢𝘯 𝘵𝘦𝘯𝘵𝘢𝘯𝘨 𝘫𝘢𝘵𝘶𝘩𝘬𝘢𝘯 𝘰𝘳𝘢𝘯𝘨 𝘭𝘢𝘮𝘢 — 𝘵𝘢𝘱𝘪 𝘵𝘦𝘯𝘵𝘢𝘯𝘨 𝘣𝘦𝘳𝘢𝘯𝘪 𝘶𝘣𝘢𝘩 𝘥𝘪𝘳𝘪 𝘣𝘪𝘭𝘢 𝘬𝘪𝘵𝘢 𝘫𝘢𝘥𝘪 𝘰𝘳𝘢𝘯𝘨 𝘭𝘢𝘮𝘢 𝘪𝘵𝘶.
𝘕𝘦𝘹𝘵:
𝙎𝙞𝙧𝙞 𝟯: 𝙍𝙖𝙛𝙞𝙯𝙞 𝙫𝙨. 𝙂𝙚𝙣𝙚𝙧𝙖𝙨𝙞 “𝙇𝙤𝙪𝙙 𝙂𝙪𝙖𝙧𝙙” — 𝘽𝙞𝙡𝙖 𝙋𝙤𝙡𝙞𝙩𝙞𝙠 𝙏𝙖𝙠 𝙇𝙖𝙜𝙞 𝙏𝙚𝙣𝙩𝙖𝙣𝙜 𝙁𝙖𝙠𝙩𝙖 𝙏𝙖𝙥𝙞 𝘿𝙧𝙖𝙢𝙖


No comments:
Post a Comment