Kerajaan mana2 pun yg memerintah tak terasa ke bahawa institusi pondok telah banyak membantu meringankan bebanan kerajaan.
Pondok dah berpuluh tahun bantu kementerian pendidikan dengan berikan pendidikan percuma kpd rakyat. Bantu kementerian dlm negeri lahirkan rakyat yg berakhlak dan mematuhi undang2 negara. Mengurangkan kadar jenayah.
Ulamak2 pondok tanpa gaji berada dimana2 dlm kegiatan masyarakat. Memimpin solat berjamaah, tahnik bayi, urusan perkahwinan, kegiatan masjid dan surau, urusan khairat hatta urusan gali kubur mereka bersama masyarakat. Tak kira lagi peranan ulamak dlm politik sehingga memberi kemenangan kepada pihak kerajaan.
Kalau begitu sekali bantuan dan peranan institusi pondok terhadap kerajaan…tak kan lah liat sangat kerajaan nak bantu institusi ini.
Tunggu pondok terbakar baru nak hulur bantuan. Tunggu tok guru mati baru nak beri anugerah dato’ konon mengenang jasa. Susah sangat nak lulus bajet bantu pembangunan prasarana pondok. Sampai pondok terpaksa terkial2 mencari belanja untuk hidup. Hatta bill letrik dan air pun tertunggak. Sesetengah guru terpaksa ikat perut demi menjaga kesinambungan pendidikan ini. Kalau masa penjajah dulu kita faham mengapa institusi pondok dipinggirkan..tapi kalau dah selepas penjajah ni pondok masih dimusuhi dan dipinggirkan saya susah untuk memahaminya.
Saya round seluruh pondok di Malaysia. Saya bertemu dengan tok2 guru pondok dan menyelami perjuangan mereka. Tersentuh hati saya. Kalau mereka ikhlas buat kerja yg sepatutnya kerajaan yg buat. Memgapa pula pihak kerajaan tak boleh belajar2 ikhlas bantu mereka pula.
UMS
Luahan hati seorg insan.
Bukan tak ikhlas tapi terkilan.
17. April.2021.
Mokhtar Dup