MSO
Rahsia Dr Mahathir mahu menjilat ludahnya?
PENDAPAT
 Mahathir sanggup ke mahkamah untuk memperdayakan Anwar. |
KETIKA para penyokong PH khasnya yang mendambakan Anwar Ibrahim
jadi perdana menteri selepas pilihan raya ke-15 nanti, tanpa mengharapkan
apa-apa bentuk kerjasama dan bantuan Mahathir Mohamad, tiba-tiba sahaja bekas
perdana menteri dua kali itu merendahkan diri menghulurkan salam silaturhami
untuk bersahabat sekali lagi dengan Anwar.
Tidak siapa terfikir
setelah beliau berulang kali merendah-rendahkan Anwar, meremeh dan mengkhianati
serta menafikan Anwar daripada menjadi perdana menteri, tiba-tiba beliau boleh
memaling dan terhegeh-hegeh mencari Anwar kembali. Semalam beliau dengan nada
insaf mengajak Anwar bekerjasama.
Sikap Mahathir itu
sebenarnya tidak mudah untuk difahami umum. Seni politiknya tersangat tinggi
tidak gampang terjangkau oleh pemain yang akal politiknya cetek. Namun itulah
kehebatan Mahathir Mohamad yang bersifat tidak tahu malu. Mahathir bukan
seorang penganut falsafah, atau penilai teori semata-mata, tetapi seorang
praktikal dan sanggup untuk mengulangi semua sejarah walaupun kotor dan jijik.
Sakit hati para penyokong
dan peminat Anwar terhadapnya yang melepaskan jawatan perdana menteri 2020,
tanpa berunding, yang akhirnya menyebabkan peluang keemasan Anwar untuk jadi PM
terlepas, masih belum reda, namun beliau sanggup untuk menghulurkan salam
persahabatan dengan Anwar. Lagaknya semacam tidak ada apa-apa peristiwa sedih
berlaku. Itulah kehebatan dan "kemancungan" hidungnya.
Kehebatan Mahathir
sebagai pengamal dan penganut politik Machiavelli tidak ramai memahminya.
Beliau tidak akan pedulikan kepada nesta, cacian dan marah kepada perbuatan dan
tindakannya, apa yang penting matlamatnya dicapai. Baginya segala cacian dan
kehinaan itu sebagai cabaran buatnya bukan sedikit pun melemahkannya.
Beliau juga seorang yang
cukup yakin dengan apa yang difikirkan. Dan beliau tidak pernah berhenti
mengejar sesuatu selagi tidak mendapatnya. Mahathir seorang pengamal dan
penganut tulen politik "matlamat menghalalkan cara", Machiavellisme.
Itu Mahathir.
Beliau tidak peduli
perasaan orang lain, apa yang penting maksud dan cita-cita tercapai. Beliau
disifatkan oleh pemerhati politik sebagai berhati kering. Orang lain hendak
kata apa, hendak gelar apa, beliau tidak pernah meletak dalam hati dan
mengganggu niatnya. Yang penting kepuasan jiwa dan nafsunya tercapai. Atas
kedegilan dan politik tidak berhati perut inilah menyebabkan beliau berjaya dan
selalu menang dan musuh dan kawan terpedaya dan tewas.
Tahun 2018 tidak ada
siapa memikirkan beliau boleh datang berjumpa dengan Anwar di mahkamah
semata-mata untuk menjalankan persahabatan politik. Beliau persis tidak ingat
kekejaman dilakukan kepada Anwar dan muncul dengan penuh kesucian bagi berjumpa
Anwar di mahkamah. Beliau tenang sahaja semacam tidak ada apa-apa dosa beliau
terhadap Anwar. Beliau melakukan watak sebagai seorang wali keramat bagi
mengabui mata umum.
Beliau menghorbankan
prinsip dan menggadaikan air mukanya berjumpa dengan Anwar untuk berkolaborasi
bagi menjatuhkan Najib Razak. Beliau membina naratif untuk menumbangkan regim
kleptokrat pimpinan Najib. Beliau bercerita akan kejahatan dan kemungkaran
Najib selama jadi perdana menteri tanpa sekuman pun menceritakan kejahatan dan
kemungkaran dilakukannya. Permainan atau amalan political logicalnya
sangat hebat dan mengkagumkan.
Asas dan hujah diberikan
munasabah sehingga orang lupa memikirkan di sebalik logik itu ada sesuatu yang
tidak logik. Beliau berjaya mengambus niat busuk di sebalik logikal hujahnya.
Seperti mana yang telah beliau lakukan, mengkhianati Anwar itu. Beliau sudah
berjanji, telah pun menanda-tangani akan melepaskan jawatan kepada Anwar
selepas dua tahun, tetapi tidak ditunaikan, bukan itu sahaja beliau menutup
langsung peluang Anwar sehingga memusnahkan kerajaan PH.
Untuk mencapai itu beliau
menjadikan Anwar sebagai alat bagi beliau menjatuhkan Najib dan merasa jawatan
PM kali kedua. Tindakan yang diambil itu akhirnya berjaya, beliau menjadi PM
dan yang terngangga adalah Anwar untuk kesekian kalinya.
Kali ini sejarah itu
seperti dikisar kembali. Mahathir sekali lagi menghulur salam untuk berkawan
dengan Anwar atas tujuan dan niat sama. Beliau membuat naratif yang sama,
menzahirkan kebimbangan jika tidak bersama, regim Najib akan kembali berkuasa
semua. Negara akan diperintah oleh pengkhianat. Lantaran itu katanya
pembangkang perlu bersatu.
Jangan mudah terpedaya
dengan sandiwara Dr Mahathir ini. Kita semua perlu menjadi jerat bukan menjadi
kancil. Sejarah lepas hendaklah senantiasa dikenang. Perlu difikir dan
diketahui semasak-masaknya apakah motif disebalik tindakan itu sehingga beliau
mengatakan akan sedia menjilat ludahnya. Tanpa ada sesuatu masakan tempua
bersarang rendah.
Dalam hal ini saya
mengira begini. Apabila beliau sanggup menjilat kembali ludahnya ertinya beliau
sudah nampak akan kekuatan PH waktu ini. Bahawa PH tanpa beliau masih survive.
Apa dilakukan itu sebenarnya beliau ingin mengambil kesempatan apa yang dicapai
PH kini. Sebelum ini beliau mengira, apabila beliau tidak lagi bersama PH,
gabungan itu akan hancur atau pun tidak mempunyai kekuatan untuk berhadapan
dengan BN.
Beliau kira tanpanya PH
akan lemah. Sebaliknya tidak, PH menjadi lebih kuat, teguh dan iltizam tinggi
untuk mengembalikan semula kerajaan PH yang dimusnahkan olehnya. Dengan
menyakini rakyat yang memberi mandat kepada PH dalam Piraum ke-14 lalu akan
berulang, PH yakin mereka akan menang.
Senario atau kekuatan PH
ini dilihat dan dicerapi oleh Mahathir. Walaupun kerajaan PH hilang di Melaka
dan Johor, tetapi sang Singa tua itu mengerti kehilangan itu disebabkan
strategi licit UBN bukan atas kehendak rakyat Melaka dan Johor.
Mungkin setelah menyakinkan
apa berlaku di Melaka dan Johor itu bukan petunjuk kekuatan sebenarnya BN,
menyebabkan beliau tanpa mengaku PH mampu mengembalikan kerajaan PH justeru itu
beliau mahu menghimpit PH untuk sekali lagi menumpangi PH. Itulah faktor dan
motif kenapa beliau sanggup berpaling semula mengintai dan mencari Anwar.
Dalam politik terbuka dan
mempercayai teori "dua itu lebih baik daripada satu, dan bersatu dan
berpadu itu kuat", Mahathir mahu mempraktikan teori itu. Umum mempercayai
kalau semua parti pembangkang bersatu dan bersama, parti oposisi akan
memperolehi kekuatan berganda. Semisalnya beliau membawa sama parti-parti dalam
GTA bersama PH, ia menambahkan kekuatan PH.
Namun walaupun teori itu
logik tetapi dalam politik atau political game Mahathir ia tidak
seharusnya mudah ditelan begitu sahaja. Ingatlah Mahathir tidak akan sanggup
berbuat sesuatu termasuk sedia menjilat kembali ludahnya kalau ludah itu tidak
terkena (jatuh) di atas emas atau berlian. Apa yang hendak dijilat itu bukan
air ludahnya, tetapi emas yang terletak di tempat ludah itu.
Bagi Mahathir pilihan
raya ke-15 nanti beliau sudah dapat mengagak dan telah menganalisanya yang PH
adalah emas yang perlu beliau rebut sama. Itulah kelicitan Mahathir
Mohamad. [Tanpa edit.