Jawapan Menteri di Jabatan Perdana Menteri (Tugas-tugas Khas) Abdul Latiff
Ahmad semalam mengenai jumlah penasihat khas dan duta khas Perdana
Menteri, Ismail Sabri amat mengejutkan dan membuka mata ramai pihak.
Persoalan pertama yang terlintas di fikiran ialah mengapa Perdana Menteri mempunyai begitu ramai penasihat khas dan duta khas kerana beliau sudah mempunyai Kabinet gergasi yang terdiri daripada 31 menteri dan 38 timbalan menteri dan tidak kurang juga Pesuruhjaya Tinggi dan Duta Besar di seluruh dunia?
Adakah Ismail Sabri bersedia untuk meminta kelulusan khusus daripada Parlimen bagi memberi kuasa kepadanya untuk melantik Penasihat Khas dan Duta Khas?
Jika tidak, ini bukan kerajaan parlimen tetapi Kerajaan Penasihat Khas di Malaysia!
Pada masa ini, Ismail Sabri mempunyai empat duta khas – Abdul Hadi Awang (duta khas ke Timur Tengah), Tiong King Sing (duta khas ke China), Richard Riot (duta khas ke Jepun, Korea, dan Taiwan), S Vigneswaran (duta khas ke India dan Asia Selatan).
Bolehkah empat utusan khas, Hadi Awang, Tiong King Sing, Richard Riot dan Vigneswaran mengeluarkan Kad Laporan 100 Hari mereka?
Jika empat Duta Besar tidak dapat menghasilkan Kad Laporan 100 hari mereka, apakah fungsi mereka ini?
Saya sebelum ini bertanya sama ada duta khas Malaysia ke Timur Tengah telah disekat daripada menjejak kaki ke Arab Saudi, dan tidak pernah melawat Arab Saudi sejak dilantik sebagai duta khas setakat April 2020, tetapi tiada jawapan yang diberikan.
Apa guna Duta atau Duta Khas sesuatu wilayah apabila dia tidak dapat melawat negara atau wilayah yang di bawah tanggungjawabnya?
Berapa kali Tiong Sin King melawat China sejak pelantikannya dan apakah yang telah dilakukannya untuk mewajarkan pelantikannya?
Soalan yang sama ditujukan kepada Hadi, Richard Riot dan Vigneswaran.
Latiff memberitahu Parlimen bahawa Perdana Menteri keenam, Najib Razak mempunyai bilangan penasihat dan duta khas paling ramai semasa menjadi perdana menteri dari 2009 hingga 2018.
Ia tidak bermakna penyelewengan dan salah guna kuasa oleh Najib menjadi justifikasi untuk Ismail Sabri melakukan perkara yang sama apabila menjadi Perdana Menteri.
Jika ya, Ismail sengaja mahu menjadikan Malaysia sekali lagi dikenali sebagai “kleptokrasi yang paling teruk” seperti zaman Najib menjadi Perdana Menteri dan terpalit dengan skandal ala 1MDB yang tersendiri.
Apabila buku penasihat komunikasi politik Najib selama enam tahun, Romen Bose, “Final Reckoning – An Insider’s View of the Fall of Malaysia’s Barisan Nasional Government” mula dijual di kedai-kedai buku semalam, unsur yang mengejutkan bukanlah Bose telah menulis kisah tentang kejatuhan Najib daripada tampuk kuasa, tetapi tiada siapa yang pernah tahu atau mendengar tentang beliau sehinggalah buku hasil tulisannya diterbitkan dan mula dijual.
Kita tidak boleh mempunyai kerajaan rahsia di mana Perdana Menteri mempunyai sepasukan penasihat khas yang dibayar menerusi dana awam tetapi Parlimen dan rakyat tidak tahu mengenainya.
Kerajaan rahsia ini mesti dihentikan segera!
LIM KIT SIANG
Ahli Parlimen Iskandar Puteri.