Kerjasama dengan Azmin, Umno: PAS letih berjuang?
Oleh: AMIRULMUKMININ
Sesetengah pemimpin tertinggi PAS tidak lagi bernafsu melawan Umno BN sebaliknya bagi mereka bekerjasama lebih baik.
Bagaimanapun, keletihan itu tetap juga sukar diterjemahkan oleh Hadi, Mustafa Ali dan sebilangan strategis PAS menjadi realiti kerajaan yang boleh diterima.
Masakan tidak, PAS mencadangkan Azmin, Khalid bersama Umno sebagai paksi baharu memerintah Selangor. Pemimpin PAS sepatutnya lebih cermat dalam menyusun strategi. Khalid meletak jawatan kerana merajuk PAS menarik balik sokongan kepada beliau dan mengekalkan tahaluf siyasi bersama Pakatan Rakyat pada 17 Ogos lalu.
Tiba-tiba PAS ingin pula melibatkan Khalid dalam kerajaan baharu dan Azmin sebagai MB. PAS mesti maklum persengketaan peribadi Khalid dan Azmin dalam PKR terlebih dahulu sebelum mengusulkan pakatan bersama mereka.
Jika PAS mahu strateginya diterima maka PAS perlu ada kebijaksanaan. Dan PAS kelihatan tidak bijaksana apabila sebelah kaki masih dalam PR namun sebelah kaki pula bersama Umno.
Hal itu menyebabkan golongan profesional yang lebih berpaksi kepada integriti tidak lagi mempercayai parti berkenaan. Sekiranya PAS menganggap Umno BN sebagai musuh maka mereka perlu bertindak menentang BN, bukan berkawan.
Memang terdapat garis keras dalam PAS seperti Dr Zuhdi yang mempromosi kerjasama politik dengan BN. Namun itulah punca PAS diperlekeh oleh kedua-dua belah pihak BN dan PR. BN melihat PAS mudah dibeli. Ahli politik PAS, terutama ulama mudah merajuk dengan PKR dan DAP dan mereka akan menunjuk kekuatan bertindak sebagai kuasa penentu serta sanggup bergabung dengan BN.
PAS di mata BN tidak sama dengan sekutu sekular seperti MCA, MIC dan parti-parti di Malaysia Timur. PAS dilihat boleh dijadikan kuda tunggangan untuk memastikan orang Melayu bersatu menentang DAP.
Jika PAS tidak percaya, mereka boleh bertanya kepada pemimpin Hindraf Waythamoorthy yang mengikat perjanjian dengan BN sebelum pilihan raya ke 13. Enam bulan selepas pilihan raya, tiada apa pun yang dilakukan BN bagi meningkatkan kebajikan kaum India.
Waytha marajuk dan meletak jawatan sebagai Menteri di Jabatan Perdana Menteri. Kini Waytha kembali kepada perjuangan Hindraf yang asal.
Bagi PR pula, perangai PAS yang tidak konsisten membuat mereka kurang yakin dengan keikhlasan parti itu untuk terus berjuang bersama pembangkang.
PAS dalam dilema hari ini, sama ada meneruskan langkah politik yang kurang cermat atau kembali menunjukkan kesetiaan kepada PR.
Ulama PAS mungkin berkata parti itu telah cukup kuat untuk bergerak seorang diri. Mereka boleh memenangi pilihan raya melalui sokongan kelab penyokong Cina dan India. Mana-mana pemenang pilihan raya ke 14 kelak yang ingin membentuk kerajaan akan menawarkan PAS peluang tertentu bagi parti itu ikut serta dalam kerajaan.
PAS bermimpi situasi politik Malaysia akan sama dengan Eropah atau sekurang-kurangnya India selepas ini. Dengan itu PAS akan mampu meluluskan undang-undang hudud jika BN ingin bersekutu dengan mereka. Malah jika PR sekali pun, syarat PAS ialah hudud.
Tetapi sabar, jangan gopoh! Realiti politik Malaysia tidak sama dengan kebanyakan negara lain. Di negara ini kaum lebih diutamakan berbanding Islam. Rakyat masih tidak percaya sebuah parti dengan keanggotaan berbilang kaum mampu menyelesaikan masalah pelbagai kaum.
Mereka tetap juga mengutamakan kaum yang dominan dalam sesuatu parti. Sekurang-kurangnya untuk 20 tahun lagi kaum akan menjadi keutamaan bagi pengundi memilih parti. Dengan keadaan yang mengutamakan kaum, PAS sebagai parti agama, tanpa persepakatan dengan PR atau BN akan menemui jalan sukar.
Malah Kelantan juga tidak mungkin boleh dipertahankan jika PAS bersendirian dan kerusinya ditandingi juga oleh parti komponen PR, iaitu PKR dan DAP. Umno akan mengambil peluang dan PAS akan kehilangan negeri itu.
PAS juga tidak boleh lupa separuh ahli parti itu menjadi anggota selepas 1998. Kemasukan pada era Reformasi mesti dihitung sebahagiannya adalah penyokong Anwar tetapi ingin berpolitik dalam lingkungan agama.
Apabila PAS mula membuat onar ingin bekerjasama dengan Umno, bukan sedikit ahlinya yang berkata akan meninggalkan parti itu sebaik sahaja kerjasama terjalin. Juga bukan sedikit penyokong atas pagar PAS berkata tidak lagi akan mengundi PAS jika parti itu terus bersikap lalang.
Langkah yang dilakukan para ulama dan pemimpin aliran lama dalam PAS adalah perjalanan mengundur ke belakang. Maka sudah tiba masanya golongan yang lebih muda menguasai parti itu.
Daripada membiarkan PAS terus kembali ke era Asri Muda dan berpecah belah maka lebih baik pemimpin yang boleh diterima dan tegas dalam perjuangan mengambil tempat. Muktamar pada bulan depan di Johor sepatutnya dijadikan permulaan untuk mendesak kepimpinan gaya lama meletak jawatan dan diisi dengan pemimpin yang lebih berwibawa.
Lagi pun pemimpin seperti Mustafa Ali, Hadi Awang dan seangkatan dengannya telah terlalu lama ditampuk kuasa. Dr Mahathir pun mempunyai tarikh luput dan bersara. Pemimpin baharu seperti Tuan Ibrahim, Husam Musa, Dr Mujahid Yusof, Khalid Samad dan banyak lagi wajar diberi peluang memimpin parti itu agar lebih dinamik dan diterima pengundi pada PRU 14 kelak.
Jika PAS mengekalkan kepimpinan yang telah letih berjuang ini, sama ada parti itu bersama PR atau menjadi bebas maka rakyat tetap akan letih untuk mengundi mereka.