Kalau dikaji dan diselidik
secara ‘pragmatic’ BN tidak mungkin dapat bertahan dalam pilihanraya kali ini.
Selalu saya berkata setiap perubahan itu mesti bersebab. Dalam kes UMNO ini
parti itu telah hilang keyakinan dari rakyat dan sedang berada di dalam krisis
keyakinan yang amat parah. UMNO semakin dalam masalahnya dan sukar untuk
memperbetulkannya. Kesalahannya ialah kerana terlalu lalai dan tidak mahu
membetulkan keadaan semasa masalah belum sampai ke tahap ini. Dr Mahathir telah
membiarkan pemimpin-pemimpin yang tidak bertanggungjawab berada di persada
kepimpinan sehinggakan sekarang ini UMNO sarat dengan pimpinan seperti itu.
Semasa Dr Mahathir meletakkan
jawatan UMNO sudah tersedia dengan masalah besar yang menunggu masa sahaja akan
meletup. Perletakan jawatan Dr Mahathir sememangnya tepat pada masanya kerana
jika Dr Mahathir mengambil masa yang lebih sedikit sebelum bersara beliau
sendiri akan melalui zaman malap ini. Abdullah Badawi mengambil tempat Dr
Mahathir semasa UMNO sudah bersedia untuk menghadapi masalah besar, tetapi
beliau cepat-cepat mengadakan pilihanraya sebelum tembelang busuk UMNO itu
pecah dan merebak.
Abdullah mendapat mandat yang
tinggi kerana rakyat telah mendapat situasi yang berlainan yang di
tunggu-tunggu oleh rakyat. Maka rakyat buat sementara telah memberikan sokongan
terhadap kepimpinan beliau (Abdullah) kerana selama ini mereka (rakyat) sedang
mengharapkan perbezaan dengan kepimpinan Mahathir sebelumnya.
Tetapi Abdullah mengambil
sokongan rakyat itu sebagi sokongan yang ‘legitimate’ tanpa menyedari rakyat
menyokong beliau itu kerana rakyat mengambil sikap sokong sesiapa sahaja
asalkan bukan lagi Dr Mahathir yang telah duduk di kerusi PM itu selama 22
tahun. Rakyat mahukan berbezaan maka sesiapa sahaja yang menggantikan Dr
Mahathir akan di sokong rakyat ramai.
Abdullah adalah seorang yang
lembut, tetapi dalam kelembutan beliau, Abdullah adalah seorang yang degil dan
tidak mudah mendengar nasihat orang termasuk dari Dr Mahathir Mohamad sendiri.
Justeru dari saat itulah Abdullah menghadapi masalah kerana Dr Mahathir tidak
gemar dengan beliau kerana tidak mahu mengikut telunjuknya. Abdullah berpendapat
kalau berikan kepada beliau jawatan PM itu, maka jadikan beliau jadi PM yang
sebenarnya tanpa gangguan sesiapa termasuk Dr Mahathir sendiri.
Dr Mahathir terasa terganggu dan
kecewa kerana Abdullah tidak mahu mendengar kata beliau (Mahathir). Rupa-rupa,
seperti yang dijangkakan Dr Mahathir mahukan Abdullah menggantikan beliau
kerana menyangkakan Abdullah akan berterima kasih dan mendengar kata-kata
beliau. Dr Mahathir mahu menjadi 'PM de facto' dan Abdullah hanya untuk beliau
jadikan ‘puppet Prime Minister’ sahaja.
Tetapi keengganan Abdullah tunduk
terhadap tekanan Dr Mahathir itu beliau terus menjadi mangsa cemuhan Dr
Mahathir dan kemarahan serta kekecewaan Dr Mahathir itu tidak dapat di kawalnya
lagi. Dr Mahathir bertindak keluar dari UMNO sebelum pilihanraya 2008 sebagai
tanda protes beliau terhadap Abdullah yang beliau (Mahathir) anggap sebagai
degil itu. Dr Mahathir telah meminta rakyat mengundi calon, bukannya mengundi
parti dalam pilihanraya itu.
Kalau kita nilai sehalus-halusnya
Dr Mahathir ini adalah seorang yang ‘domineering’ sifatnya dan beliau sanggup
menjahanamkan partinya jika partinya tidak mahu mengikut telunjuk dan kemahuan
beliau. Beliau memendam rasa dendam yang tinggi terhadap Abdullah dan mahu
melihat Abdullah meninggalkan kerusi PM itu secepat yang mungkin untuk diganti
dengan seorang yang lebih berkompromi dengan beliau (Mahathir). Akhirnya
Abdullah terpaksa meletakkan jawatan setelah banyak pihak yang di perguna oleh
Dr Mahathir untuk mendesak Abdullah meletakkan jawatan dan di antaranya ialah
Muhyiddin Yassin yang merupakan Naib Presiden UMNO semasa itu.
Muhyiddin menjadi juara dalam
usaha mengenepikan Abdullah kerana beliau ingin mengambil kesempatan untuk
menaikki tangga dan kerusi PM itu secepat yang mungkin.. Muhyiddin mendesak
Abdullah meletakkan jawatan dengan alasan yang sahih dan boleh di terima, iaitu
pilihanraya 2008 itu telah meletakkan UMNO sebagai parti dihujung tanduk dan
hampir terlepas kuasa di Putrajaya. Muhyiddin mahu naik dan terus sahaja
menonjolkan Najib yang ketika itu adalah Timbalan Presiden UMNO.
Mahathir tahu jika di tonjolkan
Najib sebagai pengganti, Najib akan mudah di ketepikan kerana Najib
mempunyai terlalu banyak masalah peribadi dan isu terhadap beliau yang terlalu banyak.
Mahathir tahu Najib boleh diketepikan dengan cepat untuk meletakkan Muhyuddin
menjadi PM akhirnya.
Kepada Mahathir, Najib hanyalah PM
sementara sahaja bagi memudahkan Muhyuddin naik menjadi PM. Najib pula tidak
mempunyai tulang belakang yang kuat dan sementara menunggu kenaikkan Muhyuddin
ini Mahathir telah menggunakan kesempatan untuk mendapatkan semua yang beliau
hajati yang beliau tidak dapat semasa Abdullah Badawi menjadi PM dahulu.
Sekarang Dr Mahathir telah
mendapat banyak habuan melalui peluang perniagaan untuk anak-anak dan keluarga
serta kroni-kroni beliau. Fakta ini boleh dilihat dengan jelas dan tidak payah
di ulang-ulang lagi. Yang terpentingnya Dr Mahathir berjaya mendapatkan
kehendak peribadi beliau kerana Najib terpaksa berkompromi kerana Najib adalah
seorang yang politiknya seperti resmi air, ‘di mana lekok di situ dia
berhenti’.
Sekarang ini Dr Mahathir tidak
payah lagi keluar UMNO untuk menyampaikan hajat beliau seperti yang beliau
lakukan semasa Abdullah menjadi Perdana Menteri dahulu. Asalkan sahaja Perdana
Menteri sekarang mendengar kata-katanya beliau sudah berpuas hati. Bagi beliau,
Mahathir tidak kisah jika kerajaan itu rasuah atau tidak. Terpenting bagi
beliau ialah untuk mendapatkan semua yang dihajati beliau termasuk untuk
memastikan Mukhriz, anak bongsu beliau, naik dan naik ke tahap yang tertinggi
dalam kerajaan negara kita di samping memberikan peluang yang luas untuk
anak-anak beliau berniaga.
Mahathir sekarang memberikan
sokongan terhadap Najib dan tidak akan keluar UMNO lagi. Mahathir berpolitik
hanya untuk kepentingan beliau sahaja dan beliau sanggup meninggalkan parti
semata-mata untuk mendapatkan kehendak hati beliau di penuhi. Mahathir hanya
mahu semua rakyat dengar cakap beliau dan meminta pimpinan Bahagian bersumpah
tidak akan mensabotaj partinya lagi seperti apa yang beliau sendiri pernah
lakukan dahulu. Bagi Dr Mahathir, hanya beliau berhak untuk mensabotaj parti,
orang lain tidak boleh.
Kini Dr Mahathir benar-benar
menyokong UMNO kerana beliau dalam keadaan selesa. Yang terpenting bagi beliau
orang Melayu mesti menyokong UMNO kerana sokongan terhadap UMNO itu sekarang
memberikan keuntungan peribadi kepada beliau.
Orang bawah-bawahan hanya
diperguna untuk dijadikan landasan untuk mereka-mereka yang memimpin dan
berpuas hati dengan bantuan BRIM dan bantuan untuk kanak-kanak sekolah sebanyak
seratus ringgit itu. Pegawai dan kakitangan awam diberikan sebulan setengah
bonus untuk memastikan UMNO kekal. Kekal UMNO maka dapatlah mereka itu
mengekalkan budaya merompak serta menyamun Perbendaharaan Negara.
Bagi orang bawahan dan rakyat
biasa, Najib dan kepimpinan mahukan rakyat mendapatkan kuah sahaja. Isu dan
daging pejal-pejal itu hanya untuk pemimpin mereka sahaja.
Kata saya dahulu, orang ramai
masih ada yang tertipu dan berpuas hati dengan bantuan BRIM sahaja. Mungkin
mereka berkata di dalam hati, ‘tak apalah, tak dapat lauk pun tidak mengapa,
dapat kuah pun jadilah. Kuah kari daging pun rasa daging juga. Cukuplah..’